ਜਦੋਂ ਫਿਲਮ ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਚਮਕੀਲਾ ਵਿੱਚ ‘ਬਾਜਾ’ ਗੀਤ ਦੀ ਧੁਨ ਹਾਲਾਂ ਵਿਚ ਗੂੰਜੀ—ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ ਤਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਚੀਖ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ, ਦਰਦ ਤੇ ਬਗਾਵਤ ਇੱਕ ਹੀ ਸੁਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਗਏ।
ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਸੀ ਸੁਰੀਅਾਂਸ਼ ਦੀ—ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਗਾਇਕ, ਜੋ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਆਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਗੀਤ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਗਿਆ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਓਵਰਨਾਇਟ (overnight) ਸਫਲਤਾ ਲੱਗੀ, ਪਰ ਇਹ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਚੁੱਪ ਜੇਹੀ ਉਡੀਕ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ।
ਸੁਰੀਅਾਂਸ਼ ਨੇ Dil Bechara, Mimi ਤੇ Pippa ਵਰਗੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ‘ਚ ਬੈਕਸਟੇਜ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਬਣਾਈ, ਪਰ ਸਟਾਰਡਮ ਚਮਕੀਲਾ ਤੋਂ ਮਿਲਿਆ। ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ, “ਕਈ ਵਾਰੀ ਕੀਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਸੰਗੀਤ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ।”
ਇੱਕ ਦਿਨ AR Rahman ਦੇ ਸਟੂਡੀਓ ਤੋਂ ਕਾਲ ਆਈ। ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਦੱਸੇ ਕਿ ਇਹ Chamkila ਲਈ ਹੈ। “ਮੈਂ ਦਿਲੋਂ ਗਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।” ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ Chamkila ਦੀ ਫਿਲਮ ਖੋਲ੍ਹ ਰਹੀ ਹੈ।
‘Baaja’ ਗੀਤ ਕਿਸੇ ਠੀਕ ਬਣਾਏ ਗਾਣੇ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਸੀ—it was born from pain and truth. “ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੁਨੀਆ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇ, ਐਸਾ ਗਾਓ।” ਤੇ ਉਸਨੇ ਇਮੋਸ਼ਨ (emotion) ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਬੁਲੰਦ ਕੀਤਾ।
ਹੁਣ ਵੀ ਉਹ ਨਵੇਂ ਗੀਤ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਦੱਖਣੀ ਫਿਲਮਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਓਰਜਿਨਲ ਧੁਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਛੂਹ ਰਿਹਾ। ਕਹਿੰਦਾ, “ਵਾਇਰਲ (viral) ਹੋਣਾ ਮੈਟਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰੂਹ ਤੱਕ ਛੂਹ ਗਿਆ, ਏਹੀ ਕਾਫੀ ਏ।”